วันเวลาก็ผ่านไปอย่างเรื่อยๆ จนกระทั้งมาครบ 1 ปี ที่เปิดบล็อก นับเป็นช่วงเวลาที่ยากลำลากอยู่เหมือนกัน กว่าจะผ่านอุปสรรคต่างๆมากมายมาได้ ก็ขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยให้กำลังใจเสมอมา แม้อาจจะทำให้บางคนรู้สึกหวังในบางครั้ง ก็ต้องขออภัยด้วย ช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยมีเวลามาพูดคุยเหมือนเมื่อสมัยก่อน เพราะผมก็จะก้าวไปอีกขั้นของเส้นทางชีวิต โดยเดินเข้าสู่รั้วมหาลัย ข้างหน้าก็ยังไม่รู้จะเจอกับอุปสรรคอะไรที่กำลังรออยู่ บางครั้งก็มักจะนึกถึงวันเก่าๆ ช่วงเวลาเปลี่ยนไป เพื่อนเก่าก็ต้องมีจากไป เพื่อนใหม่ก็เข้ามาแทนที แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง คือ ความสงจำที่ไม่มีวันหายไป แม้จะมีโกรธกันบ้าง แต่ความผูกพันที่มีให้กัน ก็ไม่เคยจางหายไป และวันนี้ก็เป็นวันสำคัญอีกวันของเราชาวไทย นั้นคือวันลอยการทงนั้นเอง ในโอกาสนี้ก็ขออวยพรให้ทุกคนประสบผลสำเร็จต่างๆที่ทุกคนคาดหวังไว้ ทำอะไรก็ให้สมปรารถนา และก็ขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยให้กำลังใจเสมอมา
อนาคตยังอีกไกล
ฝันไว้อย่างไรขอให้ไปให้ถึง
ในยามท้อยังมีเราอีกคนหนึ่ง
เราคนนี้ซึ่งคอยให้กำลังใจ
แต่ละคนต่างก็มีฝัน
จะต่างกันก็ตรงที่จุดหมาย
สิ่งที่ฝันใช่ว่าจะไปถึงได้ง่ายดาย
ยังต้องการกำลังใจจากหลายคน
*ขอบคุณกลอนดีๆๆ จาก กลอนไทย*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น